Door: Vince van Holstein

In de Amsterdamse Portugese synagoge werd gebeden voor Israël en zijn leger. Een uitnodiging aan koning Willem-Alexander leek vanzelfsprekend. Maar hij vertrok geen spier. Niet één teken van steun, niet één woord van solidariteit.

Wat zegt dat over ons leiderschap? Misschien dat de angst voor islamitisch extremisme zelfs het staatshoofd kan verlammen. Dat een koning, symbool van eenheid en bescherming, zich laat leiden door de dreiging van radicale groeperingen. Dat voorzichtigheid belangrijker is dan moed, politiek belangrijker dan principes.

De Joodse gemeenschap, die al eeuwen onder druk staat, ziet een gemiste kans. Een moment waarop het koninklijk huis had kunnen laten zien dat bedreigingen niet winnen, dat solidariteit sterker is dan angst. In plaats daarvan: stilte.

Symbolische momenten zijn krachtiger dan woorden. En wanneer de koning vertrekt geen spier, stuurt hij een boodschap die ongemakkelijk hard aankomt: angst regeert, extremisme dicteert. Dat is een boodschap waar Nederland niet trots op kan zijn.