De asielcrisis: een keuze, geen natuurverschijnsel
De asielcrisis: een keuze, geen natuurverschijnsel
Door Vince vaDe asielcrisis: een keuze, geen natuurverschijnsel
Door Vince van Holstein
Nederland kreunt. Niet onder stormen, niet onder aardbevingen, maar onder een politiek probleem dat we zelf in stand houden: de asielcrisis. Iedere dag weer duiken er berichten op over overvolle opvanglocaties, gemeenten die onder druk worden gezet, en bewoners die zich niet gehoord voelen. Het kabinet noemt het een “uitdaging”. Ik noem het gewoon: een keuze.
Het sprookje van ‘we móeten’
Telkens opnieuw horen we van Haagse politici dat Nederland zich nu eenmaal moet houden aan internationale verdragen. Alsof dat in steen gebeiteld staat en er geen ruimte is om keuzes te maken. Maar verdragen zijn gemaakt door mensen, en kunnen ook door mensen worden aangepast. Het idee dat wij willoos zijn overgeleverd aan de stroom asielzoekers is een sprookje. Een gevaarlijk sprookje.
De realiteit in dorpen en steden
Ga naar Ter Apel en vraag een willekeurige inwoner of ze vinden dat de situatie nog houdbaar is. Huizen die niet gebouwd worden voor jongeren, maar wel opvang voor duizenden nieuwkomers. Gemeenten die “gedwongen” worden om locaties beschikbaar te stellen. En ondertussen moeten gewone Nederlanders maanden wachten op hulp, zorg of een betaalbare woning. Het contrast kan bijna niet groter.
De elite kijkt weg
De bestuurders in Den Haag praten over “solidariteit” en “inclusie”, terwijl ze zelf in villawijken wonen waar nooit een asielzoekerscentrum komt. Het is makkelijk om anderen de rekening te laten betalen. Maar solidariteit die van bovenaf wordt opgelegd, is geen solidariteit – het is dwang.
Mijn stelling
Nederland heeft een grens. Niet alleen geografisch, maar ook maatschappelijk. We kunnen niet eindeloos mensen opvangen zonder dat dit ten koste gaat van onze eigen samenleving. De asielcrisis is geen natuurwet. Het is een keuze van politici die weigeren om nee te zeggen.
En soms is nee zeggen het meest solidaire wat je kunt doen – tegenover je eigen land, je eigen inwoners, en de toekomst van je kinderen.n
Reacties
No comments yet.