Den Haag. Het politieke hart van Nederland. Hier, waar onze grondwet geworteld ligt, kwam dit weekend een menigte samen om een duidelijk signaal af te geven: genoeg is genoeg. Burgers die het falende asielbeleid zat zijn, burgers die zich zorgen maken over hun toekomst. Ze kwamen om hun stem te laten horen. Om te demonstreren. Een grondrecht.

Wat begon als een vreedzaam protest, veranderde al snel in een toneel van chaos. Vlaggen wapperden, maar ook vuur laaide op. Het Malieveld werd overspoeld door rook, een waterkanon spoot over de menigte, en waar woorden moesten klinken, klonken sirenes. Er vielen arrestaties, ruiten sneuvelden, en de beelden die Nederland te zien kreeg waren niet van boze burgers met spandoeken – maar van rellen, van branden, van geweld.

Dat is de tragiek van ons demonstratierecht anno 2025. Het idee van een vreedzame volksuiting wordt keer op keer gekaapt door relschoppers. Politie en ME worden vervolgens in stelling gebracht, en de burgemeester grijpt naar noodbevelen alsof het standaardprocedure is. Zo wordt de burger die enkel zijn stem wil laten horen, vermalen tussen twee machten: de extremisten die het protest kapotmaken en de overheid die met harde hand optreedt.

De vraag is: waar staan we nu? Is demonstreren in Nederland nog een recht, of een privilege dat enkel wordt toegestaan zolang het de overheid niet stoort? Vandaag zijn het burgers die tegen asielbeleid protesteren, morgen zijn het misschien klimaatactivisten, overmorgen misschien jij of ik. De grens tussen bescherming van de orde en beperking van vrijheid wordt steeds dunner.

Rellen en vernielingen zijn verwerpelijk, daar kan niemand omheen. Maar laten we niet doen alsof daarmee het recht om te demonstreren waardeloos wordt. Juist nu moeten we dat recht verdedigen. Juist nu moeten we vasthouden aan de vrijheid om op te staan tegen beleid, tegen machtsmisbruik, tegen een overheid die de burger te vaak negeert.

Den Haag stond in brand. Letterlijk. Maar wat écht op de proef werd gesteld, was ons demonstratierecht. En wie denkt dat dit alleen gaat over ‘de ander’, vergist zich. Want een overheid die vandaag harde maatregelen gebruikt om de een tot zwijgen te brengen, kan morgen hetzelfde doen met jou.