Het is tegenwoordig bijna onmogelijk om door een stad te lopen zonder ergens een clubje klimaatactivisten tegen te komen. Jong, boos, megadoof voor nuance, en steevast gewapend met superlijm en kartonnen bordjes. Ze blokkeren wegen, vernielen kunstwerken, gooien soep over schilderijen en verklaren zichzelf vervolgens de morele elite van Nederland. Alles in naam van “het klimaat”—een woord dat ze inmiddels gebruiken als vrijbrief voor elke vorm van asociaal gedrag.

Maar laten we eerlijk zijn: dit zijn geen redders van de planeet. Dit zijn activisten die hunkeren naar betekenis in een wereld waar hun iPhone belangrijker is dan hun idealen. Ze vliegen zelf naar Bali, bestellen elke dag via Thuisbezorgd, gebruiken fast fashion alsof het gratis is, maar jij moet stoppen met rijden omdat ze dat toevallig een goed idee vinden.

De ironie druipt ervan af.

De Klimaatsekte

Het klimaatprotest is allang geen debat meer; het is een sekte geworden. Wie ook maar één vraag stelt, wordt meteen weggezet als “ontkenner”. Waar hebben we dat eerder gehoord? O ja—bij elke ideologie die te fragiel is om kritiek te verdragen.

Deze activisten zien zichzelf als martelaars omdat ze op de A12 gaan zitten. Ze geloven werkelijk dat de politie “hard” optreedt wanneer ze vrijwillig hun handpalmen aan het asfalt lijmen en vervolgens schreeuwen dat ze niet loskomen. Wat hadden ze gedacht? Dat de agenten een föhn zouden meenemen?

De Rekening? Die is voor Jou

Het mooiste blijft dat hun eisen nooit op henzelf slaan. Ze willen dat de gewone Nederlander stopt met autorijden. Ze willen dat boeren verdwijnen. Ze willen dat je huis van het gas af moet. Ze willen dat vlees duurder wordt.

Maar als het puntje bij paaltje komt, zijn zij nooit degenen die de rekening betalen. Die is voor jou. Voor de werkende Nederlander die wél belasting betaalt. Voor gezinnen die geen Tesla voor de deur hebben staan. Voor de boer die generaties lang keihard heeft gewerkt.

En het werkt averechts

Willen ze mensen overtuigen? Dan mislukt dat gigantisch. Niemand sluit zich aan bij een beweging die kunst vernietigt, ambulances tegenhoudt en steden ontregelt. De actievoerders hebben het klimaatdebat veranderd in een clownshow waar geen normaal mens nog serieus naar luistert.

Als ze echt het klimaat wilden redden, zouden ze beginnen bij zichzelf. Maar daarvoor ontbreekt één ding: zelfreflectie.

De nieuwe elite zonder opleiding

Het meest opvallende is dat deze activisten vaak geen idee hebben hoe de wereld werkt. Geen opleiding, geen werkervaring, maar wel precies weten hoe de economie, landbouw, energie en transport moeten worden ingericht. Ze hebben geen oplossing — alleen eisen. En schreeuwen. Veel schreeuwen.

---

Klimaatactivisten zijn geen helden. Het zijn de nieuwe prekers van een wereldbeeld waarin feiten niet meer tellen en moraal wordt verzonnen door wie het hardste gilt.

En zoals bij elke sekte eindigt het verhaal altijd hetzelfde: chaos voor iedereen — behalve voor de sekte zelf.