Dit is geen geloof. Dit is vijandigheid.
Een imam die openlijk oproept om tegen scholen te liegen. Kinderen instrueren om Nederlandse feestdagen te mijden. En daarbij zegt: “Wees creatief. Liegen tegen de kufar is toegestaan.”
Dat is geen randverschijnsel. Dat is geen culturele nuance. Dat is een frontale aanval op alles wat een samenleving überhaupt laat functioneren: vertrouwen, eerlijkheid, gedeelde spelregels.
Wie dit goedpraat, is of naïef of laf.
Dit gaat niet over Sinterklaas of Kerst. Dit gaat over loyaliteit. Over wie telt als mens en wie slechts als buitenstaander wordt gezien. De boodschap is kraakhelder: de Nederlandse samenleving is iets waar je gebruik van maakt, niet iets waar je onderdeel van bent. Je liegt ertegen. Je misbruikt haar instituties. Je voedt je kinderen op met minachting voor haar normen.
En dit wordt steeds vaker gezegd. Hardop. Zonder schaamte.
Dat is misschien wel het meest verontrustende.
Want let op wat hier gebeurt: kinderen leren al jong dat eerlijkheid niet universeel is. Dat morele regels stoppen bij de groepsgrens. Dat “zij” — leraren, scholen, autoriteiten — geen eerlijke behandeling verdienen. Dat is geen integratieprobleem. Dat is morele ontwrichting.
En dan het grote toneelstuk: wie dit benoemt, krijgt het etiket islamofoob opgeplakt. Een woord dat inmiddels niets meer betekent behalve: hou je mond. Kritiek op ideologie wordt gelijkgesteld aan haat tegen mensen. Een bewuste leugen om het gesprek te saboteren — ironisch genoeg precies wat men kinderen aanleert.
Zeggen dat dit niet thuishoort in Nederland is geen extremisme. Het is een minimale vorm van zelfrespect.
Geen enkele cultuur die zichzelf serieus neemt, accepteert dat haar eigen scholen worden ondermijnd. Geen enkele rechtsstaat tolereert dat bedrog religieus wordt gelegitimeerd. En geen enkel volk hoeft zich te schamen omdat het zegt: dit is onverenigbaar met hoe wij samenleven.
Wie denkt dat dit stopt bij feestdagen, begrijpt niet hoe ideologie werkt. Vandaag liegen over kerst, morgen over zwemles, over handenschudden, over gescheiden lessen, over loyaliteit aan de staat zelf. Het patroon is overal hetzelfde, alleen de snelheid verschilt.
En ja — veel moslims zien zichzelf als moreel verheven boven niet-moslims. Dat is geen insinuatie, dat is theologische realiteit binnen bepaalde stromingen. Het staat niet verborgen in obscure teksten; het wordt gewoon uitgesproken. Right in your face. De azan is niet zomaar folklore — het is een proclamatie van waarheid boven alles.
Blijven doen alsof dit “verrijking” is, is geen tolerantie. Het is capitulatie.
Nederland hoeft dit niet te “verwerken”. Nederland mag dit afwijzen. Punt.
Reacties
No comments yet.