Dilan heeft de VVD de afgrond in geleid

Door Vince van Holstein

De VVD heeft in haar lange geschiedenis veel meegemaakt. Electorale overwinningen, coalitiecrises, leiderswissels — maar zelden een val zo hard en zo pijnlijk als die onder Dilan YeÅŸilgöz. In één verkiezing verloor de partij tien zetels. Tien. Het soort klap waar een partij jaren van moet bijkomen. En laat er geen misverstand over bestaan: de verantwoordelijkheid ligt bij de leider.

Onder YeÅŸilgöz werd de VVD stuurloos. Ze wilde tegelijk het midden en de rechterflank bedienen, en verloor daarmee beide. Voor migratiekritische kiezers was ze te slap. Voor de gematigden was ze te gefixeerd op migratie. Het resultaat? Een leeg midden, een weggelopen rechterflank en een PVV die groter werd dan ooit.

En dan die campagne: vaag, defensief en zonder duidelijke koers. Terwijl Geert Wilders zijn boodschap als een stalen kogel afvuurde, kwam YeÅŸilgöz met praatjes over “gezamenlijke oplossingen” en “bruggen slaan”. Dat klinkt leuk in een collegezaal, maar niet in een politieke arena waar messen getrokken worden.

Dilan YeÅŸilgöz is misschien een bekwame minister geweest, maar als partijleider is ze de verkeerde vrouw op de verkeerde plek. Leiderschap is meer dan camera’s aankijken en fel debatteren. Het is koers bepalen, keuzes durven maken, je achterban inspireren. Precies dat ontbreekt.

De VVD staat nu op een kruispunt: doorgaan met een leider die de partij in recordtempo heeft uitgekleed, of opnieuw durven kiezen voor iemand met visie en lef. Want één ding is duidelijk: als de VVD blijft geloven dat het probleem vanzelf oplost, dan zal de ondergang onder YeÅŸilgöz niet haar grootste fout zijn — maar haar nalatenschap.