Zaterdag 16 augustus. Een pro-Palestina-mars trekt door de stad. Op de Dam staat ons Nationaal Monument, symbool van de vrijheid waar zóveel mensen hun leven voor gaven. En wat doet een 24-jarige Amsterdammer? Hij spuit er doodleuk “Never again is now” op. Alsof je met een spuitbus de geschiedenis kunt herschrijven. Hij werd opgepakt, maar de schade — letterlijk én symbolisch — staat op iedere foto die de wereld rondging.

En dit is geen incident meer. Amsterdam lijkt de laatste weken één groot canvas te zijn voor iedereen die zijn frustratie kwijt moet:

• Canal Parade, 2 augustus – Activisten doken het water in en bekladderden de Booking.com-boot met “Free Palestine” en “Blood money”. Trots dat je de Pride parade kaapt voor je eigen boodschap? Nee, dat heet gewoon vandalisme.

• Jordaan, 20/21 juli – Bijna 30 panden beklad met “FC Twente” en “Enschede”. Eén verdachte meldde zich, maar getuigen spraken over een groep supporters. Serieus: reis je af naar Amsterdam om hier muren vol te kalken met je clubliefde? Koop een spandoek en hou de Jordaan schoon.

• Paradiso, 13→14 augustus – Het poppodium werd ’s nachts ondergespoten met de tekst “Terror moskee”. De daders? Onbekend. Aangifte is gedaan, maar voor de slachtoffers blijft het voorlopig gewoon opruimen.

Dit zijn geen losse incidenten, dit is een trend. En het kost ons — de burgers van deze stad — handenvol geld. Volgens de gemeente telde Amsterdam in 2024 ruim 82.000 misdrijven, waarvan een flink deel vernieling en zaakbeschadiging. De politie noteerde in de hele regio zelfs een stijging van 14% in die categorie. En dan hebben we het dus niet over een verdwaald krasje, maar structurele schade.

Wie zijn de daders?

• Pro-Palestina-activisten – zichtbaar bij Dam en Canal Parade.

• Voetbalsupporters – Jordaan, met “FC Twente” als handtekening.

• Onbekenden – zoals bij Paradiso, maar de schade is net zo echt.

En Halsema?

Onze burgemeester probeerde de pro-Palestina-demonstratie van de Dam te weren. De rechter floot haar terug: er waren “geen concrete aanwijzingen voor wanordelijkheden”. Resultaat: de mars mocht tóch starten op de Dam, precies waar een paar dagen later het monument beklad werd. “We betreuren het maar respecteren de uitspraak,” zei de driehoek. Mooi, maar waar blijft de daadkracht? Halsema spreekt in soortgelijke gevallen over “onacceptabel en schandalig”, maar woorden poetsen geen muren schoon.

Tijd voor keiharde keuzes

Activisme is prima, demonstreren is een grondrecht. Maar zodra de spuitbus of de verfkwast tevoorschijn komt, houdt dat recht op. Dan is het simpel: zerotolerance.

• Monumenten en kerken beklad? Snelrecht.

• Booking.com-boot beklad? Boete en schoonmaakkosten zelf betalen.

• Jordaan onder de graffiti? Clubverboden en collectieve schadeclaims.

Amsterdam is geen canvas. Het is onze stad. En wie dat niet respecteert, hoort niet in discussie te mogen maar in de rechtbank.