De ondergang van de VVD: van volkspartij naar voetnoot

Er was een tijd dat de VVD de onbetwiste machtspartij van Nederland was. Rutte die vanuit zijn Torentje alles weg kon lachen met een “tja, dat heb ik niet meer zo scherp.” Acht verkiezingsoverwinningen op rij, een partij die zich de “Volkspartij voor Vrijheid en Democratie” durfde noemen. Maar anno 2025 is er weinig volk, nog minder vrijheid en al helemaal geen democratische glans meer te bekennen.

De feiten liegen er niet om:

• In 2021 had de VVD nog 34 zetels.

• Begin 2024 stonden ze op 24 zetels.

• En nu? In augustus 2025 kelderen ze naar 16 zetels (Peil.nl, WNL, Nieuws van de Dag).

Dat is dus een verlies van meer dan de helft in amper vier jaar tijd. De grootste partij van Nederland is nu gedegradeerd tot een middenmoter, ingehaald door de PVV, GroenLinks-PvdA en zelfs het CDA. Ja, datzelfde CDA waarvan we dachten dat ze harder op sterven lagen dan de faxmachine.

En de VVD zelf? Die doet alsof er niks aan de hand is. Partijleider Yesilgöz beweert dat “het vertrouwen terugkomt zodra onze boodschap beter landt.” Pardon? Het probleem is niet dat de boodschap niet landt, maar dat er niemand meer is die hem nog wíl horen. De VVD is veranderd in een uitgebluste marketingmachine, zonder visie, zonder leiderschap, zonder overtuiging.

Wat ooit een rechtse volkspartij was, is nu een slap aftreksel dat geen keuze durft te maken. Links beleid op migratie, halfbakken klimaatplannen, en vooral: eindeloos draaien en wegkijken. Wie rechts wil stemmen, gaat naar de PVV of JA21. Wie centrum wil, loopt weg naar het CDA. En wie zichzelf wil straffen, stemt D66.

De VVD bungelt ondertussen met 16 zetels in de peilingen, het laagste resultaat sinds de jaren zestig. Dat is geen dip meer, dat is een vrije val. De partij die zichzelf ooit zag als “staatspartij” gaat de geschiedenisboeken in als het zelfvernietigende project van Mark Rutte en zijn opvolgers.

De ondergang van de VVD is geen verrassing. Het is de logische conclusie van een partij die jarenlang alles verkwanselde om maar aan de macht te blijven. En nu? Nu heeft de VVD nog één keuze: afscheid nemen van de illusie dat ze ooit nog de grootste worden.

Welkom in de marge, VVD. Pak een kopje koffie, het CDA heeft nog wel een stoel vrij.