De kermis. Ooit het feest van suikerspinnen, schiettentjes en een ritje in de botsauto’s. Een plek waar gezinnen samenkwamen, waar kinderen straalden en waar dorpen even tot leven kwamen. Maar anno 2025 lijkt de kermis steeds vaker op een oorlogsgebied. Niet door de attracties, maar door de nieuwe “helden” van de straat: de fatbike-Marokkanen.

Beveiligers die met hart en ziel proberen orde te houden, worden door deze jongeren uitgescholden, bespuugd en in elkaar geslagen. Jongens die denken dat respect een zwaktebod is en dat geweld een soort vermaak is. Alles wordt gefilmd voor TikTok, zodat de vrienden kunnen lachen om het zoveelste gevecht met de “beveiligingsmeneer”.

En iedereen weet het, maar niemand durft het te zeggen: dit is geen incident. Het zijn dezelfde groepen, dezelfde gezichten, dezelfde houding. Of je nu in Amsterdam loopt, Haaksbergen of Meppel – overal duikt dit patroon op. De kermis is niet meer van de kinderen, maar van straatbendes die fatbikes als statussymbool gebruiken en beveiligers als bokszak.

De politiek? Die kijkt weg. Het mag niet benoemd worden, want dat zou “stigmatiserend” zijn. Ondertussen zuchten de hulpdiensten, zuchten de beveiligers en zuchten de gewone Nederlanders die gewoon met hun kinderen naar de botsauto’s willen.

De multiculturele samenleving wordt hier zichtbaar in al haar mislukking. Generaties lang is ons verteld dat integratie vanzelf wel zou komen. Maar wat we krijgen, zijn groepen die geen enkel respect hebben voor gezag of voor de samenleving die hen opvangt.

De oplossing is niet ingewikkeld: fatbikes in beslag nemen, gebiedsverboden instellen, harde straffen uitdelen en ouders financieel aansprakelijk maken. Geen soft gedoe meer, geen ‘jongensstreken’. Dit is crimineel gedrag. Punt.

De kermis hoort een feest te zijn, geen slagveld. Wie beveiligers in elkaar slaat, hoort geen suikerspin, maar een strafblad te krijgen.