Het is weer raak. Een meisje van 17, Lisa, dood gevonden. En wie blijkt de verdachte? Een 22-jarige man zonder vaste woon- of verblijfplaats, opgepakt bij een COA-locatie. Juist ja: de zoveelste “gast” die ons land binnenloopt zonder dat iemand zich afvraagt wat hij hier eigenlijk komt doen.

En alsof dat nog niet genoeg is, komt nu naar buiten dat hij ook in beeld is voor meerdere gevallen van seksueel geweld. Niet één, maar minstens twee incidenten. En dan de moord op Lisa. Hoeveel slachtoffers moeten er nog vallen voordat de politiek eindelijk toegeeft dat dit geen incidenten zijn, maar een patroon?

Maar wat gebeurt er? Burgemeester Halsema kondigt aan dat er “extra maatregelen” komen tegen seksueel geweld en vrouwenhaat. Maatregelen? Dit klinkt als de standaard riedel van een bestuurder die vooral niet de échte vraag wil stellen: waarom lopen dit soort figuren hier überhaupt vrij rond?

Nederland is het land waar slachtoffers achteraf altijd herdacht worden, maar nooit vooraf beschermd. We hebben een overheid die vrouwen waarschuwt om niet alleen naar huis te fietsen, maar weigert om criminelen van de straat te halen. Die migratie jaar na jaar laat oplopen tot een stad als Leiden erbij, maar doet alsof er geen enkel risico aan kleeft.

En zo gebeurt het weer: een jong meisje is dood, haar familie kapot, en de dader stond doodleuk op een opvanglocatie van de staat. Het systeem dat ons zou moeten beschermen, voedt ondertussen de gevaren.

Lisa is niet alleen slachtoffer van een man, maar van een land dat liever wegkijkt dan ingrijpt. En zolang dat niet verandert, is zij zeker niet de laatste.